Γκουζόν, Ζαν

(Jean Goujon, Νορμανδία 1510; – Μπολόνια περ. 1565). Γάλλος γλύπτης και αρχιτέκτονας. Γνωστός ήδη για την εργασία του στη Ρουάν (σχέδια για τη μητρόπολη και την εκκλησία του Σεν Μακλού), έφτασε στο Παρίσι πιθανώς το 1541, όπου εργάστηκε υπό τη διεύθυνση του Πιερ Λεσκό. Αργότερα (1545-47) στον πύργο του Εκουέν φιλοτέχνησε τον βωμό του παρεκκλησίου και ίσως το μεγαλύτερο τζάκι, εκτός από τα ανάγλυφα και τα αγάλματα της πρόσοψης. Υπήρξε γλύπτης του βασιλιά από το 1546. Από τα διάφορα έργα του στο Λούβρο σώζονται οι έξοχες Καρυάτιδες της αίθουσας των εορτών (που ονομάζεται και αίθουσα των Καρυάτιδων), εκτός από τις διακοσμήσεις της πρόσοψης στον πρώτο και στον δεύτερο όροφο και στον θόλο της κλίμακας. Με την ιταλική Αναγέννηση, ο Γ. μελέτησε σε βάθος την ελληνορωμαϊκή τέχνη, η οποία αναβιώνει στο έργο του σε τόνους λεπταίσθητου και κομψού μανιερισμού. «Η ταφή του Χριστού», έργο του Ιταλού γλύπτη Ζαν Γκουζόν.